Solmayan gülsün!




Dört  mevsim yaşar dağlar, ormanlar,
Sende öyle yaşayan, solmayan gülsün,
Görsem şu ömürde kar - tipi tufanlar,
Yine bahçemdeki, solmayan gülsün…

İsmini   göğe yazmıştır, sevda harflerin,
Suretinle çizilmiş, bende gönül defterin,
Yaralarımı bir bir  tazeler içte sertlerin,
Yine bahçemdeki, solmayan gülsün…

Sevdan sayfalarım,  kopup  savrulmaz, 
Esse rüzgârlar, bulunmayıp  dağılmaz,
Sayfalarım görünmezdir elde sayılmaz,
Yine bahçemdeki, solmayan gülsün...

Özlemlerin kaplansa bir gün her yanım,
Bastonlu  olsam, gitse,  dizde dermanım,
Acı-keder dolup-taşsa, gönül harmanım,         
Yine bahçemdeki, solmayan gülsün…

Kadere imza atmışız, mahşere de kalsak,   
Dünyadan farklı,  dünyalarda  buluşsak,
Cennetler  bekleyip,  cehenneme alışsak,
Yine bahçemdeki, solmayan gülsün…

Tutanım  hiç  olmadın, tutman ki  elimden,  
Anlayanım olmadın yarim, gönül dilinden,
Anlasan, kurtuluşum olur, sevdan selinden,
Yine bahçemdeki, solmayan gülsün…

Veysel Kimene
 Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.



17/09/2018

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...