Sen unutsan, ben unutmam!..





Bir parça içimizde kalır hep,
Sen unutsan, ben unutmam,
Ruhta dans eder, o gözlerin,
Sen unutsan, ben unutmam!..

Maziden bu yana, aşkın örülür,
Yüzde nazca çizgilerin görülür,
Yollar tek  hep, sensiz yürünür,
Sen unutsan, ben unutmam!..

Bazıları peteğinden balını alır,
Yanamaz bazısı, gölgede kalır,
Ellere bir sorsan sevi yon sanır,
Sen unutsan, ben unutmam!..

Bana hesap aşmaz aşkın bankası,
Bana  yüz dönük, ellerin kankası,
Bana sor bir, yandı kafam contası,
Sen unutsan, ben unutmam!..

Zihnimde uçuşan kelebek düşüm,
Saçlar çöl yıldızı,bende iz düşüm,
Dostlar der, yaşayan ölüymüşüm,
Sen unutsan, ben unutmam!..

Dünyanın hüznü, kaplar içimi,
Kabahat  o değil, aşkın biçimi,
Hangi aşık kendi seçer seçimi,
Sen unutsan, ben unutmam!..

Ağzını kırdığım, şu  garibanlığı,
Felek çarkı döner, kendi anlığı,
Sevenlerin nerede o samanlığı,
Sen unutsan, ben unutmam!..



Veysel Kimene
 Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.


02/09/2018

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...