Eylül!..

Eylül!..

Bendeki şu ateşin, bir deli sevda,

Yazın kış! Kışın bahar olmaz Eylül,

Dolaşır başımda volkan dumanın,

Gökyüzü sarardı, ak olmaz Eylül...

Keskin bıçak sırtımda, acı dinmez,

Defalarca inletir, başka şey bilmez,

Vazgeçilmezim sevdan, hiç gülmez,

Sert rüzgar gibisin, dinmedin Eylül!..

Gamzeler   her  yerinde, çifter, çifter,

Gözlerin güldükçe, kalpde bir neşter,

Uzun  kara-siyah saçlar örülme ister,

O uzun beliklerini, ördüğüm Eylül...

Gözümde nur oldun, dolup, taşı yom,

Çöllerinde kalmışım, susuz yaşı yom,

Hele nasıl sevdansa, bendim aşı yom,

Gamzelerin etkisi çok, bilmedin Eylül...

Oturduğum her odam, karanlık oda,

Taaa karna indin, sanki içtiğim soda,

Aşkta yaşattıkların, tümü yeni moda,

Aynalara baktıkça,  gördüm Eylül...

İsmin gibisin kendinde olmuşsun ayaz,

Bahar olsa için-dışın, ne o, ılısan biraz,

Yep yeni halinle  seni, beklerim bu yaz,

Soğunla beni baş başa, bırakma  Eylül...

Kargalarla, martılar,  bakarım kardeş,

Kazandırmadı aşk için yaptığım güreş,

Bana  niye   pahalı aşkın, ellerde beleş,

Ben  senin kalbine, sığmadım Eylül...

Veysel Kimene

 Sevda Şairi

(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

10/09/2018