Sarı papatyam!..





Pusmalar, kemkümler bitmez tükenmezmi,
Aşkın dilini laf salatı sanan sarı papatyam,
Yeni yaşamıma ayna tutarlar, büyük aşkın,
Yılların eskitemediği aşksın sarı papatyam...

Beni, ikiye bölmeye - ayırmaya  kalkıyorsun,
Onca  çaba içindeyim, sevmedim sanıyorsun,
Sen değilsin, kimlere uyup kime kanıyorsun,
Sarışında inat bol olurmuş, sarı papatyam...

Oysa aşkta, kendimi, yavaş yavaş bulmuştum,
Gidiş ate dur demeyip,  istikamete uymuştum,
Haklısın, sevginin kavuşmadığını duymuştum,
Bu kaderi senmi-benmi yazdım, sarı papatyam...

Sanki  önceden  hazırlanmış, gönlümün oyunu,
Saman  altında  gizlemişsin görünmez huyunu,
Eleştirel süreci uzattın, sıktın-çıkardın suyunu,
Daha da kötüsü, kaybına sebep, sarı papatyam...

Aşkın  çıkardığı  ses, sevenin damarındaki kandır,         
Doğada,  birbiriyle  iyi iletişim kurabilen insandır,
Sevip  ayrılanların birçoğu sonrasında  pişmandır,
Bilemedin, aşkım dağlara yazılı, sarı papatyam...


Veysel Kimene
 Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

11/09/2018


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...