Aşkın yaralar!..






Şamdan ateşi yanar, duman karalar,
Sokağımı aydınlatmıyor yağlı çıralar,
Karanlık bastırmış, gönlüm yaralar,
Yaralıyor beni, senin, gözün yaralar…

İki cengaver gibiyiz sanki meydan da,
Çarpışan atlılar üstü, oklar yaylarda,
Savrulur kılıçlar, ıslık çalan oklar da,
Yaralarsa beni, senin, okun yaralar…

Sevgilisine mektup yazmak sevdalık,    
Okusan sayfaları her şey  bir anlık,
Sonunda yaşanılan eder pişmanlık,
Yaralarsa beni, senin, sözün yaralar…

Çanak lamba altında yansıtsın diye,
Testine bez bağlarsın soğutsun diye,
Çömleği sırlarsın iyi  kavursun diye,
Yaralarsa beni, senin, sırın yaralar…

Yeni yüz yıldayız,  sevmek çok mudur,
Aşka açlık duyan,  duyan  tok mudur,
Kavuşan sevdalar, bunlar yok mudur,
Yaralarsa beni, senin, aşkın yaralar…

Veysel Kimene
 Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...