Ni deyim!...




Sevda yollarında dikenler, taşlar,
Silersen  aşkımı, yeniden başlar,
Öyle bir ateş ki kavurur-haşlar,
Mangal ateşine, döndüm ni deyim…

Gözlerinin,  gözüme takıldığında,
Kavuşmak isterim geçen zamanda,
Yolcu-hancı hangisiyim bu handa,
Yalnızlar hanın da, kaldım ni deyim…

O siyah saçların  ak tenine uymuş,
Bilemedim aşkı,  nereden duymuş,
Tutuldum aşka kısmetim buymuş,
Sevdan bağrımı , deldi ni deyim…

Akıl  sahibiysen mecnunu  dinle,
Gecelerim birlikte olsun seninle,
Cennetimizi kursan kendi elinle,
Ateşimi söndür, yandım ni deyim…

Dikenli tel çekip de  çevreledim,
Çitlerin içini mekanlar eyledim,
Gönlüme eller  girmesin dedim,
Canı yalnızlığa, saldım ni deyim…

Her aşk kokusu farklıdır bilsen,
İçine çektikçe, kendine gelsen,
Yüzü, yüzüme bir kere dönsen,
Hasret dinmedi, böyle ni deyim…

Sosyete aşklarına, benzettin beni,
Hep sağa - sola, çevirdin dümeni,
Bu kararsızlıkların nedir nedeni,
Ulu orta yerde, kaldım ni deyim…

Veysel Kimene
 Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...