Sevdiğimi bilmen gerek!…

Ekmeğime aş ettim,

Yok başka bir katık,

Sana taht kurmuşum,

Bense gönlünden atık…

Korkularım sensin,

Her yanım bin uçuk,

Aşkı yarım bıraktın,

Kalp sensiz bir buçuk...

Kırmızı sana yakışır,

Bir de o dudaklara,

Gamzeleri kondurmuş,

Yaradan yanaklara…

Ben çoktan seni seçtim,

Ama sen beni seçmedin,

İnadımı kıramam dedin,

Bir türlü vazgeçmedin…

Ahirette sualin sorulsa,

Ben onu sevdim derdim,

Hedefim belli olmuştu,

Ben sade yayım gerdim...

Benden hep saklandın,

Oysa beni bulan sendin,

Gönle biraz sevgi eksen,

Sende gönlünce severdin…

Çok zordur doldurmak,

Zaten dolu olan kabı,

Birlikte daha çok yazarız,

Seninle yazılan  kitabı…

Nefret aşka yardım eder,

Nefrette biter bir yerden,

Bildiğim bir gerçek var,

Asla atamazsın içerden…

Sevdim kendince kaçtın ,

Çok bekledim gönlümce,

Başka  güzel görmedim,

Göremem hiç ömrümce…

333 ya da peynir dedin,

Fotoğrafın çekilirken,

Yarın gidip alalım mı,

Unutma sabah erken…

Elinde ne varsa kullan,

Buna artık çözüm getir,

Ya aşkıma cevap yaz,

Ya da kendini getir…

Etme günah, cefa niye,

Göster  aşkından vefa,

Sefanı nereye gizledin,

Arayıver son bir defa…

Üzmez isen, yüzün güler,

Yaşamanın  gerçek  özü,

Sevenlere koşmak düşer,

Budur zaten aşkın yüzü...

Yorulmam beklemekten,

Bu yönümü görmen gerek,

Rutin koşturdum peşinden,

Sevdiğimi bilmen gerek…

Veysel Kimene

 Sevda Şairi

(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.