Vazgeçmem aşkından nazlım!

Sen bana sırtını dönsen de,

Vazgeçmem aşkından nazlım!

Günde beş vakit sövsen de,

Vazgeçmem aşkından nazlım!..

Üsküdar vapurunda poğaça,

Bir de yanında çay aldın,

Vapur sallanırken,tuttuğun da,

Gözlerinin içine baka kaldım...

Tanışmamız böyle oldu,

Hemen sordum adını durdun,

Nazlı dedin gülümseyerek,

Buralı değilim sözünü ekleyerek...

Sonra biraz yürüdük hızlıca,

Kalabalığa karışıp saklanarak,

Tanıyan çıkarsa dedin,

Belki duyar da babam...

Kuşlara yem attık teneke ile,

Biraz gezdik cadde boyu,

Mısır çarşısı hayli kalabalık,

Yedik ekmek arası balık...

Ayrılmak istedin birden,

Bir kağıt bir de kalem,

Yazdığını cebime koydum,

Eminönü iskelesi şahit...

  

Dikildim kaldım öylece bakıp,

Verdiği telefon gerçek mi?

Dürüsttün bana karşı ama;

Cevap vermedin hiçbir telefona...

Metroya binişini anımsadım,

Başın önde hiç bakmadan,

Bekledim bir tek cevap,

Yıllarca hiç bıkmadan...

Şimdi seni buldum derken,

Niye naz yaptın gene nazlım?

Aşk tesadüfleri sever idi hani?

Tanışmamız kader işi sandım...

Zaman oldu şimdi diyorsun ki:

Bu bir macera heves başka değil,

Aşkını at kalbinden unut gitsin,

Nasıl başlattıysak son ver bitsin...

Sakın deme bunu aşk ateşine,

Bir tek sen istersen söner,

Sen vazgeçmiş olsan da ben;

Vazgeçmem aşkından nazlım!..

Veysel Kimene

Sevda şairi

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.