Çözemedim ayrılığı!..
Aşkın yuvasını kurmuştuk,
Nasıl öyle mutlu olmuştuk,
Unutamadım senli o geceyi,
Çözemedim ayrılığı…
Senin gibi güzel bir kadını,
Unutmak inan çok zor olur,
Kıskanırken o canı kaybettim,
Çözemedim ayrılığı…
Neredeysen benim yuvam orası,
Yokluğunda dinmez gönül yarası,
Benliğim yalnızca aşkının fukarası,
Çözemedim ayrılığı…
Her gün birbirinin aynı sonsuz günler,
Seni benden koparan söyle kimler,
Bu kalbim sen diye çaresiz inler,
Çözemedim ayrılığı…
Kadının içinde bir yaşam büyür,
Gözlerine bakınca o canı gördüm,
Ama aşk beklerken ayrılık çıktı,
Çözemedim ayrılığı…
Bir çeşit aşk gibi bakış açısını kaybetmek,
Bir şeylerin değişmesini senden beklemek,
Yükünü omuzuna alıp, kendince dert etmek,
Çözemedim ayrılığı…
Ölü olduğunu nasıl anlar insan,
Rüyaların da görmediğin zaman,
Farkı yoktur artık diğer günlerden,
Çözemedim ayrılığı…
Zaman geçmiş ne yapayım aradan,
Emanet ettim, sahip çıksın yaradan,
Biz de yaşadık, gelip geçtik sıradan,
Çözemedim ayrılığı…
Veysel Kimene
Sevda şairi
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
11.05.2012
Yorumlar
Yorum Gönder