Aşk öğretmenimsin dedim!..


Aşk öğretmenimsin dedim,

Bana ayrılığı öğrettin,

Oysa tanımadığım aşkı,

Kendi  kendime öğrendim…



Bir tek bu değil öğrendiğim,

Güvenmemeyi de yaşadım,

Aşk beraberlikle başlarken,

Ben ayrılıkla başladım…



İstemedim senden bir kere,

Dokuz çocuk, on çocuk,

Halı saha maç değil aşk,

Sen istedin tek çocuk…



Doğacağın ne olsun adı,

Görünmez olsun kanadı,

Bizi birleştiren o melek,

Doğsun da bizde gülek…



Yaşadığım acıları anlatan,

Ya da belirsizliğe iten-atan,

Budalaca şeyler yaşatan,

Aşk değil mi seni aratan…



Büyük çaresizliğimiz bizim,

Hakikate at gözlüğü ile,

Bakmak varken gerçeğe,

İtildik hep sensizliğe…





Üzüntü-sevinç senle birlikte,

Kalp çarpar fırlar yerinden,

Hakiki aşk yüzde değil nitelikte,

Olmazsa sızlar içten derinden,



Veysel Kimene

Sevda şairi

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

10.05.2012




















Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...