İstanbul kadar, boğazlar kadar, bebek kadar!…
Karşılaşmak isterdim
bir gün seninle,
Kargaşa içinde yoğun
kalabalıkta,
Fark edilir
güzellikte olduğunu bana,
Bir kez daha ispatlamaktan
bıkmasan….
Bir restoranda
yemeğin üstüne tatlı,
Tam söylerken
karşındayım öylece,
Şaşkınlıkla gözlerime
bakıp ta birden,
İstanbul’da ne işin
var neden dercesine…
Bu gün Cuma sensiz
günlerden biri,
Matem tutar ellerim
elini tutamamaktan,
Gökyüzünden melekler
iner yalnızlığıma,
Gizliyorum yokluğunun
verdiği acıyı…
Sensizlik buya senle
olamamak-bulamamak,
Kollarım narin belinden tutamadığına yanar,
Şaka yapmamı da
özlemişsindir belki de?
Saklama sende gönlünü
öylece bırakıp gittin…
Eski rum evlerinin
arasından geçtiğimiz,
İstanbul sokakları
dar ve soğuk ama gizemli,
Her yeri tarih, ve
hep geçmişten bir şey var,
Sende öyle
gizemliydin ve tarihi iz bıraktın…
Ayrılmasaydık nazlım
bak sokaklar ağlıyor,
Beklide şu
İstanbul’un hüznü de bundan,
Seninleyken aşk
kokardı havası oraların,
Tadı yok güzelliğinin
olmadığı hiçbir yerin...
Tanrım bu güzelliği
yalnız sana mı verdi?
İstanbul
kadar,boğazlar kadar,bebek kadar…
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yorumlar
Yorum Gönder