Yeter aşkının yatağını ser!…


Olmazsa olmazımsın,
Elimde kırık sazımsın,
Sensiz olmuyor işte,
Belki benim yazımsın…

Kömürcü kızı dedim,
O saçlarını gördükçe,
Beni her gün öldürdün,
Siyah belik  ördükçe…

Renkli cama baktıkça,
Seni göremez oldum,
Birçok dizi izledim de,
İçinde bulamaz oldum…

Kazımışım kalbime,
Sökemez ki yerindedir, 
Gözünle göremezsin,
Çünkü çok derindedir…
  
Adına aşk demişim,
Ömür boyu sürecek,
Öyle silgi icat edilmedi,
Onu yerinden silecek…

Gözlerin bana yeter,
Öyle derin bakmaya,
Gamzelerin ateştir,
Kül edipte yakmaya…

İşte böyle cazibem,
Hücrelerim hep senli,
Bir kez düşünsen derim,
Sende olsan hep benli…

Cazeee  diye ses gelir,
Alışmış kulaklarım,
Aklımdan hiç çıkmıyor,
Doyulmaz dudakların…


Kaybolma ortalardan,
Bu aşka sende doyma,
Bulamamak çok kötü,
Yeni dizilerde oyna…


Gülücüğün bahşet bana,
Yada gamzeli yanağını ver,
Gönlümde rahat edersin,
Yeter aşkının  yatağını ser…




Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.


05.11.2012

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...