Karı!...
İki tombul bir
yastığa baş koymaz,
Biri kavak, biri
kabak olmalı,
Uzaktan uzağa gönül
mest olmaz,
Ara sıra bir gülüş,
biraz hatır sormalı…
Sorarlarsa: ” nerede senin ki,”
Bir kayboldu göremedim karıyı,
Baktım ki ortalarda
yok olmuş,
Kafam döndü, arpa
sandım darıyı…
Boş kovandan bal
beklenmez arı yoksa,
Keçi gibi inat yapan
hallolmaz,
Sade yağda kıl var
dedi hotladı mı,
Birde güzel ise, aha onla
baş olmaz…
Yüzü kara, kalbi kara
bilinir,
Tülbent sarıp şeyda
sanır kendini,
Azıcık üstüne iki adım
gitsen,
Aman medet, gösterir gizli
fendini…
Sözüne dikkat et
centilmen ol biraz,
Ayarın bir kaçarsa, derim
vay haline ,
Birde kafası kafana uyarsa
sırıtıp güler,
İşte o zaman Allah
kuvvet versin beline…
Saksıda çiçek gibi
sulama her gün,
Çürütüp atarsın bir
hali kalmaz,
Eğer gün boyu
çenesini dinlersen,
Yanında tutar seni,
işe de salmaz…
Baklava - dürümünü hep
sende görsün,
Asmalı konaktan
getirip atma,
Hep uysal olacaksın
karı kısmına,
İstediğin kadar
dolan, gözüne batma…
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
22.11.2012
Yorumlar
Yorum Gönder