Doğmuşşun meğer!...
Gamzeler gölgesi düşünce cama,
Beni düşürürler derinden gama,
Nasıl tutulmamayım ince endama,
Böyle harap etmeye doğmuşsun meğer…
Benlerin dizilmiş birkaç tabur asker,
Yerlerin değiştirme değmesin neşter,
Gör semde görme semde aşkımı besler,
Yağ misali eritmeye doğmuşsun meğer…
Gözlerin iridir iki parlayan elmas,
Kaşların etmedim güzellerle kıyas,
Memeler hopluyor ritmiyse bir dans,
Beni coşturmaya doğmuşsun meğer…
Cihanda aya ne gerek ki cemalin varya,
Sesin bir musikidir dinle sanki kanarya,
Bir volkan derinden içten içe yanarya,
Patlamaya hazır etmeye doğmuşsun meğer…
Elbiseler yakışır boya bak maşallah,
İnce bele tokalı kemer olum inşallah,
Kalçalar savrulur gel birkaç toku şah,
Kafam sana takmaya doğmuşsun meğer…
Topuklar yere basar depremin kime,
Seni görenlerin tümü muhtaç hekime,
Mevcut sende gereken yoktur bakıma,
Derbeder etmeye doğmuşsun meğer…
Azıcık gerdandan gıdıktan öpsem,
Birazcık yanaktan dudaktan desem,
Artık hicran olmasan kendime katsam,
Beni bekletmeye doğmuşsun meğer…
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yorumlar
Yorum Gönder