El sormaz halimi, bari sen sor!...


Bir aşkı sen mi yaşadın Mecnun,
Gel de şu dumanlı başı bir gör,
Aslının adı çıkmış belli Kerem’den,
El sormaz halimi, bari sen sor…

Dağ yamacı yüce olur çıkılmaz,
Aşk adamı yorar ama bıkılmaz,
Ne yaparsan yap orada sökülmez,
El sormaz halimi, bari sen sor…

Baktığı na  bel ki kimseler  bakmaz,
Kimisi elli kız götürür kafaya takmaz,
Aşklar vardır beni yaktığı gibi yakmaz,
El sormaz halimi, bari sen sor…

Mecnun seninki aşk mı ki sadece destan,
Gördün mü  içinde o olan pembeli fistan,
Eridin mi yağ gibi koca bir ömür yastan,
El sormaz halimi, bari sen sor…

İçinde fışkırmayı bekleyen neyin vardı,
Misk - amber kokusu ile ruhumu sardı,
Onun olduğu kara kışlar sanki bahardı,
El sormaz halimi, bari sen sor…

Mecnun demişler sana hikaye  Leyla,
Okuduk – dinledik etmedi ki  fayda,
Bekle dediler döner günleri say da,
El sormaz halimi, bari sen sor…

Aşk var, aşk cık var, kanıp-kandırmaca,
Seninki destan ise benimki de bulmaca,
Bana ettiğini bir bilsen resmen yormaca,
El sormaz halimi, bari sen sor…

Sevda ya  düşmüşüz onun aşkı  azdırır,
Ya dereye atar ya deryada yüzdürür,
Ölene  dek   belki o kimleri bezdirir,
El sormaz halimi, bari sen sor…

İşte Mecnun gar daş  durum bundan ibaret,
Sormadan söyledim ama; Ne olur beni affet,
Kavuşmak için de Allah’tan bekledim hikmet,
El sormaz halimi, bari sen sor…




Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.


11.11.2012

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...