Tek yol!...
Her insan inan ki bir
kere sever,
O aranan sevgili sen gibiyse eğer,
Aşk denen efsane
yaşamak için,
Sevgilin uğrunda ölmeye değer…
Her zaman masalcı bir
yönü vardır,
Yaşanır biter, bazen
yeniden doğar,
Sevda denilen bu kasırga
var ya hep,
Belki okyanusta yada
karada boğar…
Altın harflerle
yazılan abidelerden,
Cümlenin anladığı tek
anlatılandır,
Sevmek adama yük
değil ümit verir,
Dünyada en bedbaht kişi aldatılandır…
Aslında güzel kızsın hiç
olmanı istemem,
Benimle bütünleşerek başkasına
itici ol,
Beni nereye götürürse
götürsün bu aşkın,
Bilesin üzerinde yürüyebileceğim
tek yol…
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
04.11.2012
Yorumlar
Yorum Gönder