Yaşamadığım zamandır!…
Denizler bazen
öyle dalgalanır,
Öyle öfkelidir
ki,
Rüzgarda yardım
eder öfkesine,
Kabarır-kudurur,
Kendi
yalnızlığın da.
Bir şeyler
savurur etrafa, kıyıya vurdukça!…
Bu bazen,
Denize atılan
çöp, ayrıntıları,
Bazen de içinden
gelen bir şey…
Bunlardan bir
kaçı da,
Deniz
yıldızıdır, kıyı boyunca,
Saymakla
tükenmeyen…
Deniz
yıldızları vurmuş kıyıya; ama,
Sahilde gezen
bir çocuk kıyamaz,
Üzülür, denizdir
yerleri. Yaşamalılar.
Bir bir toplar
atar geri denize!
Oradan geçmekte
olan yabancı:
“Onlar zaten
ölüdür, atmanın ne faydası olur.”
Kız gülümser:
“ O
kurtulan için, farklı olacaktır.”
Haklı,
Çünkü;
En rahat
hissedeceğimiz zaman;
“Dünya ile
bağlantılı “olduğumuzu,
Hissettiğimiz
zamandır…
Şimdi; Seninle
olan bağlantımda,
Böyle;
Benim, kendimi en
iyi hissettiğim andır.
Seni
düşünmediğim dakika;
“Yaşamadığım
zamandır”…
Veysel Kimene
Sevda
şairi
(Kemal
Yenice)
© Bu şiirin
her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya
temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
18.04.2012
Yorumlar
Yorum Gönder