Ne beklenir ki!..
İç dışa, dış içe,
bir defa çevrilseydik,
Dışı - içi,
yarayla dolu görürsünüz,
Aşkın azameti
her şeyi alır elinizden,
Bir gıdım sevgisiz,
ilgisiz ömürsünüz…
Aşkını bir nimet
yaptık, anlamaz,
Sorsan ona,
sevgimiz bir külfettir,
Özlem başlar, koparır
kendinden,
Gönlünün her hali, ona zulmettir…
Hüznün, aşkının
dışarıdaki vitrinidir,
Halin gösterir,
bir Leyla’ya Mecnun,
Gözlerden mana
saçılır, ve dolu dolu,
Görünmez
“Demdir” o an ki mecnun…
Görünürlük yok,
görsellik yok, aşkta,
İki kürek
kemiğine, gizlenmiştir kalp,
Yolunu bulan,
imkanı olanın değildir,
Sevgi, yürek işi,
sevilmeyen kırık kalp…
“Varını veren
utanmamış” denilir,
Zerresinde sevgi
yok, ne verebilir ki,
“Çam sakızı
çoban armağanı”beklen,
Oda çıkmaz
heybeden, ne beklenir ki…
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü
telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
21.07.2014
Yorumlar
Yorum Gönder