Vuran vurana!..




Vuran vurana!..



Eksik-noksan çok, “Piştim” sanma,
Menfaat peşinde, kıran kırana,
Düştüm de, doğrulurum sanma,
Aya kalktıkça, vuran vurana…



Ölümden korkmadın, “Yiğitsin” sanma,
Bağrında hüzün ile duran durana,
Istırap için de, mutluyum sanma,
Kalp hedef olunmuş, vuran vurana...



Aşkın sökmeye bulaşanı ”Şer” sanma,  
Nice zilletler var aşkta,  bulan bulana,
Saçın  ağarmaz, dişin dökülmez sanma,          
Kahırlı lafları, vuran vurana…



Eğer silah diliyse , “Öldürmez” sanma,  
Kalpler mezar olmuş, kazan kazana,           
Mutsuzluk saatini hiç kurmaz sanma,          
Akrebi, yelkovanıyla, vuran vurana…



Bu dünya fanidir, kimseye kalmaz,
Güzellik yüzdeyse, kalbin de olmaz,
Dudaklar  verdiği sözünde durmaz,
Gözüyle – kaşıyla, vuran vurana…





Veysel Kimene
Sevda şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
28.08.2012

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...