Var!..
Sensizlik
denizinde yüzüyorum,
İki kulaç
atmayıp, boğulasım var.
Aşkının
deryasına dalıyorum,
Bir vurgun yiyip,
kırılasım var….
Gözlerinin
ateşiyle eriyip biterken,
Yanık unutulan
mum gibi sönesim var,
Yüzünden, yüzüme,
yol var mı gitsem,
Koşuşta kan ter
içinde, yorulasım var….
Kalbine ulaşması,
ne de zormuş meğer,
Göğsüne bin kez,
merdiven kurasım var,
Sürmeli-çatık
kaşların, kalbimi deler,
Bir cevap
vermediğine, darılasım var….
Nasılda vurgunum
çifte gamzelerine,
Öpücükle
yanağına, dokunasım var,
Bir sana, bir aşkına,
bir de beline,
Dört elle
sımsıkı, sarılasım var….
Aşıklar derki:”
Aşkın zulmü çok olur”
“Sen aşka aç
iken, bazıları tok olur”
“İnsan gelip -
geçer bir gün yok olur”
Moralim bozuldu
şimdi,, sıkılasım var…
Veysel Kimene
Sevda
şairi
(Kemal
Yenice)
Yorumlar
Yorum Gönder