Var!..






Sensizlik denizinde yüzüyorum,      
İki kulaç atmayıp, boğulasım var.
Aşkının deryasına dalıyorum,
Bir vurgun yiyip,  kırılasım var….



Gözlerinin  ateşiyle eriyip  biterken,
Yanık unutulan mum gibi sönesim var,
Yüzünden, yüzüme, yol var mı gitsem,
Koşuşta kan ter içinde, yorulasım var….



Kalbine  ulaşması, ne de zormuş  meğer,
Göğsüne bin kez, merdiven kurasım var,             
Sürmeli-çatık kaşların, kalbimi deler,
Bir cevap vermediğine, darılasım var….



Nasılda vurgunum çifte gamzelerine,          
Öpücükle yanağına, dokunasım var,
Bir sana, bir aşkına, bir de beline,
Dört elle sımsıkı, sarılasım var….



Aşıklar derki:” Aşkın zulmü çok olur”
“Sen aşka aç iken, bazıları tok olur”
“İnsan gelip - geçer bir gün yok olur”
Moralim bozuldu şimdi,, sıkılasım var…




Veysel Kimene

Sevda şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
27.11.2013

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...