Adem'in çocukları!..
Bulanlar seni
bulmuş, bulmayan zan içinde,
Gördüğüm
son durak, uğradığım yol içinde,
Tutup koparmak
istesem, dikenli dal içinde,
Dört yapraklı
yoncam, yeşerdin farklı çimde…
Gamzelerin
yüreğe, çifte minderini serdi,
Sen uğruna
dervişim, işte o, murada erdi,
Gül cemali
görememek, en büyük derdi,
Niye-nasıl seni
buldum, inan doğru seçimde…
Gönlün ne
zaman uğrar, hangi zaman, kaçında,
Yerinde durması
ziyandır, hasretlik var ucunda,
Olan aklımın bin
bir ucu, kaşın-gözün, saçında,
Farklı çerçevede
portren, hemde gizli biçimde…
Eksik-noksan yok
tamsın, çifte gamzeler var,
Gamze yüzde
çiçektir, olmayan bahçeler var,
Mabedime
konuklar, onların arkadaşlığı var,
Bülbülüm! Yüz-göz
ve gamzenle, gülsün içimde…
Neden hala boş,
dolmuyor, sevginin kucakları,
Katı kalplilerinki
tütecek, sönmeyecek ocakları,
Yürek yanık, aşk
donmuş, çıkarmıyor gocukları,
Hangi cehennemde
yanacak, Adem’in çocukları…
Veysel Kimene
Sevda
şairi
(Kemal
Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
31.07.2014
Yorumlar
Yorum Gönder