Buruk bir yad bıraktı!..








İçe akan, aktıkça çoğalan, dalga dalga yayılan,
Olmadı hayatımda, gülen o gamzeleri dışında,
Sızlanma sellerimin önüne geçilmedi, çağladı,
Her  kendine, her yanakta  gamzeye bakışımda…



Alışkanlıklarımızdan vaz geçerek, ona alıştık,
Dört yanım, külle külle ovulmazsa kurtulmaz,
Ay bacaya gelse, yer karanlık, gök yıldızları tutsa,
İçimdeki boşluğu, başka hiç bir şey doldurmaz…



Gözle gönül arası kaç kilometre, tahmini ne?
Işığı ve ışığın doğurduğu gamzeler, hemencecik,
Onun gölgesinde serinlenip dinlenme şansı, ne?
Okuyup, bilecek, kalın kitap mı? Yoksa  incecik…



Ayrıldığım yıllar, hüsran yılı, başka şey beklemeyin,
Dua olup dillendi, gözyaşım olup,  gamzeleri  aktı,
Hürmet gar, dikkatli bakışlarımdan kaçırdı onları,
Karanlık, soğuk koynun da, buruk bir yad bıraktı…


Veysel Kimene

Sevda şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
28.07.2014

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...