Ya uyanmadan!..
Avaz avaz
sinelerimin sesini, yıldız duydu,
Yer - gök dinledi, inledi,
sen duyamadın,
Ufkumu sarsın
istedim ışıktan günlerim,
Şu sevgi otağı
gönlüme, taht, kuramadın…
Gamzelerin bir
hoş oldu, duymuşum,
Her yerde meltem,
hafif rüzgar olur,
Eser herkesi
serinletirde, bana ne kastı,
Bin zaman geçse,
yine bana hançer olur…
Kırıp kırıp parçalayıp
sağa-sola attığın,
Bir; Bay hiçkimsemiyim,
gönlücüğünde,
Kendi parçalarımızdı
bir araya getirilecek,
Toplasan kalabalığın
içinde, ömürcüğünde…
Ah bu aşkın, bu
halleri ne? Ne hale geldin.
Gönül, dokunmadan
ağlıyorsun, gün-gecede,
Kim? Kanadın
yoldu senin. Soranın yokmuş,
Sade, okunuyorsun, şiirde-mısrada hecede…
Yıldız kurdeleler,
takıp-takıştırmışsın,
Gamzelerin konuşur,
sen dinlemezsin,
Her gün keyfi
tam takır yerindedir de,
Benim yüreğim
hisseder, sen bilemezsin…
Ayarını bozduğun
kantar, gün gelir seni tartar,
Gel gözlerime, gözlerinle,
ya duy, ya duymadan,
Hediye atın
dişine bakılmaz, aşkım kucak açtı,
Gel aşka; Ya uykundan
uyan, ya uyanmadan…
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
10.07.2014
Yorumlar
Yorum Gönder