Uçmaların hevesinde!..







Göz kapakları arasına sıkışan göz yaşı,
Damlalarında taşıdığın hüzünle  kaçan,
Yüze düşmen yerin sana siper elbette,
Acıya karşı, sevgiyle, gülücük saçan…


Aklımın gözü, yüzünün hapsolduğu yer,
Saklı cennet, farklı bir buluşma noktası,
Seni tanıyorum, daha bir olgun, bir gözle,
Bu aşka bir başlangıç, ve bir son noktası…


Parıldayan cemalin, bilsen kimleri yakar,
Güneş de gözlük takar, gözleri kamaşınca,
İster, dağlara sor, ister kayan yıldızlara,
Ne varsa fır fır döner, sen ortaya çıkınca…


Neredesin? Sınırlarını arkada bıraktın, sen.
Umutlar, yalnızlıklarıyla, baş başa kalacaklar,
Bomboşluk ürpertisi, duyumsuyor, o anıların,
Ve suretinin uydusu aşkın, yalnız uyanacaklar…


Günler süratle, fakat zor gelip, ve zor gidiyor,        
Kaybolan  zamanlar değil, sevgimizin özüdür,
Aşkımızı örtse de nice nice kara kara bulutlar,
Değerini yitirmezler, sakladığı aşkın sözüdür…

Özleyen ve özlemini şiirlerde dillendiren var,
Hayatı destan olup, nice destanlar yazılıyor,
Aşka önem veren kişiliği görmezden gelerek,
Kaderin pis kokusu sinip, sonsuzluğu kazılıyor…

En büyük hediyem, gözlerindeki deniz mavisi,
Sesim benim, uçmaya devam et; ama derindir,
Bunca sene sakladım, duy sesimi bir kez daha,          
Kalbi vermem başka aşka, baştan beri senindir…


Bende artık kalıcı misafir, değdi sevginin eli,
Gözlerdeki resimler, artık zihin çerçevesinde,
Gönlüm bu yüzden kanatlanırlar durmadan,
Yar bağrına konmaya, uçmaların hevesinde…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
18.03.2013

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...