Neme!..

Neme!..

Bir gülüş görmezsem yardan,
Karşımda var olmuşsa  neme,
Gözlerinin ışığı bana solgunsa,
Ellere ışılamış parlamış neme…

Issız ortamda yalnızsa gönlüm,
Alıcı kuş yalnızlığı bilmiş neme,
Yürekten bir ötekine geçmedim,
Ozanların yazdığı saz-söz neme…

Ala gülün oldumsa bahçevanı,
Aşk bana özel olmuşmuş neme,
Bana düşman olmuş gecelerde,
Gün ağarmış, başka yöne neme…

Yokluğu içimde cam kırıkları,
Varlığı yedi cihanda var neme,
Sahilim kayalıklarla doluyken,
Kayalarıma martı tüner neme…

Gönül erinin aşkla geçer hayatı,
El başının çaresine bakmış neme,
Bir inek otlamamış meralarımda,
Eldeki dana olmuşsa tosun neme…

Zulmetlidir aşklarımız birbirine eş,
Sevdin mi yanık ıslıklar, bile beleş,
Tüm karanlığımı kovmazsa güneş,
Gölgeler nur, gölgeler beyaz neme…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
23.03.2015
(Şiirlerim hiçbir kişiye hitap edilmeden, şiir atol yemde üretilmektedir..)

                "Şiir yazanın değil, ona ihtiyacı olanındır"

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...