İkişer ikişer! …


Aşk, iki insanın anlaşmasını sağlayan tabii araçtır,
Vurdukça perdelere, ılık havası, yüreği dağlamalı,
Sana sunulan sıkıntı yaşam olsa, sür gitsin cefanı,
Aşkına, hiç aklından geçirmediği, ortam sağlamalı…

Yerleşmek için uygun koşulları bularak oturuyor,
Orası, onun aşkının barınabileceği tek yer, kalmalı,  
Zamanla kazandığı, anlamlı, gösterişsiz - sade aşkı,         
Ortalığa, onu hatırlatan, keskin kokusunu salmalı…

Güzel görünüm vardı, gamze dantel gibi işlenmişti,
Bildiğimizden farklı gamze, aşk ağzıyla konuşuyor,
Varlığını duyularımızla algılamadığımız, bumudur,
Gördüm ki, içte görülmez alev, sönmüyor, oluşuyor...

Aşk becerisi kazanmadan, ip cambazlığı öğrenmeli,
Anladım ki,  aşktan aklın pişer, yaştan gözlerin şişer,
Bizim sokaktaki o çiçekçiden gül almaya benzemiyor,
Nisan yağmurları misali, sıkıntı yağdırır, ikişer ikişer…

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
30.03.2015
(Şiirlerim hiçbir kişiye hitap edilmeden, şiir atol yemde üretilmektedir..)


                "Şiir yazanın değil, ona ihtiyacı olanındır"

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...