Kalanı hava alır!..



Yıllar bir kasırga gibi geçiyor üzerimden,
Kovalar vefasız geceler, günler cefa dolu,
Kafam bozuldu, dünler silindi, hal viran,
Geçme dur diyemeden, seçtim hazin yolu…


Bir cam fanus altına konmuş gibi hissederim,
Nefes alamam, göz bebeklerim karanlık görür,
Biraz avunma istesem, tesellim yedi kat yerde,
Durum hikayem, yokluğu, noksanlığını görür…

“Mutlu geçen saat var mı?” Deme aziz dost,
Kim görmüş sevgiliden, manalı derin sözler,
Yalnız susmam var onun yedi yirmi dördüne,
Görmez bende, damla damla göz yaşlı gözler…

Kalbinde her dakika, birkaç parça sevgi olsa,
Gökte yıldızlar dahi katılırdı onla şevke-aşka,
Kendine yakıştırdığı, bana karşı yergici tutum,
Kuşlar tüneklerine yerleşti, benim halim başka…

Yeni tarzlar eklemem, aşk kafiyesindedir,
Sembolist aşklarda anlam çok kapalı kalır,
Aşkın temel kurallarını yıkmak ne hadde,
Aşk şahsi ve muhteremdir, kalanı hava alır…



Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
28.03.2015
(Şiirlerim hiçbir kişiye hitap edilmeden, şiir atol yemde üretilmektedir..)

                "Şiir yazanın değil, ona ihtiyacı olanındır"





Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...