Kokun gelir!..


Kokun gelir!..





Zarif güzelliğin yetmemiş,
Güle değmiş elin dokusu,
Sana başka başka bürünür,
Gülden sinen tenin kokusu…


Baş bağında gül desenli,
Eteğin de güle bezenmiş,
Güzelliğin parıldıyor belli,
Yaradan da, özel özenmiş…


Bahçe duvarına yaslan,      
Gül desenlerin bulaşsın,
İlden yazdığım mısralar,
Tezden, köye ulaşsın…


Gerdan açık, gıdık ak,
Taze gelin, bal, gelin,
Ben burada ayazdayım,
Beni sıcağına sal gelin…


El uzatta, tutam elini,
Gülüşünü sar boynuma,
Çok uzattın, nazın niye,
Bekletme al koynuna…


Tarif etsem, kelime yok,
Gözler bir hayran bakar,
En çok beni cezbeden,
Dudak üstü benin yakar…


O dağların kuzususun,
Sesin bana yanık gelir,
O vadide gülsün evet,
Ankara’ya, kokun gelir…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
23.03.2015
(Şiirlerim hiçbir kişiye hitap edilmeden, şiir atol yemde üretilmektedir..)

                "Şiir yazanın değil, ona ihtiyacı olanındır"

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...