Dinmiyor yasın!..

İnsan sevdiği kadar güçlüdür, ağaç dalıyla gürler,

Kılı kırk yarmak, ömründe yapacağın şey bu mu?

İlk  gördüğümde, şaşkınlıktan dilim tutulmuştu,

Gençlik yıllarında okunan mektupsun, duydunmu!…

Benim yazma serüvenim, üslubum, bulma çabam,

Kabartma resimler gibi, yanakta ki gamze otağın,

İlk gözüme çarpan, kimsede bir benzeri olmayan,

Hiç okunmamış şiir, gerçek roman, aşk sokağın...

Aşka can veren, şairin kalemi, çizere modeldir,

Gözleri buğulandıran, şarkıcının albümü, beste,

Kendi kendine yanıp sönen yıldızdan farkı yoktur,

Boy boy cirit atan, güzel yüzde gamzeden deste…

Benim kendi eleştirilerim kendime, inandıklarıma,

Kendim ettim kendim buldum eleştirisidir sadece,

Pahalı aşkını eleştirmedim şimdiye kadar, çünkü,

İnsan, kendi kazdığı kuyuya düşer, bilirim sadece...

Ay ışığının düş kurduğu sokak kapısı piyano çalar,
Gaz lambası şöyle - böyle aydınlatırlar, zayıf ışığı,

Bundan yüz yıl önce, yaşanan aşklar işte böyleydi,    
O tarihlerde yaşanan aşklarmış gibi, gör bu aşığı...

Gamzeleri fotoğraflarda, filmlerde görmüştüm,

İsteyenlerin, Nirvana’ya ulaşma-bulma noktası,

Yüzündeki gülümseme ile ortaya çıkageldiler,

Ona dayanamayanların hemen yıkılma noktası…

Onlara ne gibi anlam verilirse, anlamları odur,

Kimi:”Körün istediği bir göz, Allah verdi iki göz”

Bir bardak ayran yanında, sıcacık iki lahmacun,

Kimi: “Yazları uzun uzun okunur, kışın şiirli söz”…

 

Bu söylediklerimi azımsama, çok yanlıştır bilesin,
Dürüstlüğümden dün - bugün kuşku duymayasın,

Bağrımdaki orman yangını kapkara ve çırılçıplak,
Seninle başlayan ve devam eden, dinmiyor yasın...

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

07.08.2014