Kement atması!…




 




Yürekte barınmak amacıyla, aşka sığındık,
Sevdik, sevmeye doyamadık, çokça tıkındık,
Duyguları ifade etmeye çekindik de, ıkındık,
Ne de zor imiş gönüle, gönül katması,
Ne de zor imiş aşkına, kement atması…


Bu yarışı bitirme, yarıda bırakma şansı yok,
Umutları yitiren insanın, mutlu, olasılığı yok,
Mutlu ayak sesi, sevgiden başka yerde yok,
Ne de zor imiş gönüle, gönül katması,
Ne de zor imiş aşkına, kement atması…


Düştüğümüz  en büyük yanlış, sadece sevmek,
Yar gönül bahçesine, güller, sümbüller sermek,
Yaşlı gözlerimizi silip silip, ruh halimizi germek,
Ne de zor imiş gönüle, gönül katması,
Ne de zor imiş aşkına, kement atması…


Mantık yanlışlığı, sürekli tekrar eder durur,
Sevdiğinin getirdiği bakış, tam isabet vurur,
Hayranlık kabarır, yeşermez her yanın kurur,
Ne de zor imiş gönüle, gönül katması,
Ne de zor imiş aşkına, kement atması…


Son zamanlarda aklın firarda, yolculuk çıkar,
Gönül isyan eder, sevdiğinin, nazından bıkar,
Yemeden, içmeden kesilirsin, iştahını tıkar,
Ne de zor imiş gönüle, gönül katması,
Ne de zor imiş aşkına, kement atması…


Kimse üzerine düşeni yapmaz,  aşk mahsun kalır,
Aşk - sevgi eylemin, emeğin bir hayli zaman alır,
Bir hoşsun, kimse tanımaz, sade yalnızlığın tanır,
Ne de zor imiş gönüle, gönül katması,
Ne de zor imiş aşkına, kement atması…


Dünyayı  değiştireceklerinin olduğunu iddia edersin,
Bazen,“Seninle ne dost olabildik ne düşman” dersin,
Aynayla derleşip, bir söylenir, bir kızar, bir gülersin,
Ne de zor imiş gönüle, gönül katması,
Ne de zor imiş aşkına, kement atması…


İç susar, radyoyu az dinlersin, televizyonu hiç açmaz,
Toplanır hüzün-keder kendine, yapışır, tövbe kaçmaz,
Kimseye sesini duyuramazsın, niye? Sözcükler uçmaz,
Ne de zor imiş gönüle, gönül katması,
Ne de zor imiş aşkına, kement atması…


Aşk duygusu, yüreğe, içe, ansızın saplanan hançer,
Katılaşmış yüreği görmezden gelir, saf garibi seçer,
Başın sıkışır, kalbin daralır, bir ömürün böyle geçer,
Ne de zor imiş gönüle, gönül katması,
Ne de zor imiş aşkına, kement atması…



           

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

07.09.2011

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...