Zavallım, gülüm!
Sen yoksun diye bu
mısralar,
Sen yoksun diye bu
şiirler,
Anımsarım, tümünü, tekrar
tekrar okudukça, dudaklarımdaki mırıldanmalar sanki sesinin aksi,
Dolaşırlar etrafımda,
gölgeleri, suretini yaratır, sonra konuşurum onlarla, “İyi misin”
“Görmeyeli”
“Kaldı mı sende de
bir eskimiş duygu”
“Var mı sende ılık göz yaşı nemi”
“ Gelirmi sanada
dudak büzülmeleri ağlamaklı”
Bu konuşmalarıma eş
anlamlı konuştuğun oldu mu hiç? Senin?…
Aynaya bakıp gamze
çukurlarına bir değ, "Ben o olsaydım onca ilgiye layık görür müydüm" "Bu nasıl tutku" de!...…
Yokla zihnini,
bir nebze bana dair bir şeyler varsa, o düşüncelerin
ılımlı ise,
O halde gel!
Yanlızlığıma terk edişin yeterrrr!....
Yanlızlığıma terk edişin yeterrrr!....
Bu günlerde kuru sıcak
vurur pencereme, yakıcı, içerinin ve dışarının sıcaklığı aynı derece, sadece nem
yok, nem gözlerimin altındakiler ve sana ait…
Hayatımızda farklı
mutluluklar tadıyoruz; ama ayrı ayrı,
Ya acılar; İşte o farklı
farklı, hissettiklerimi “Mecnun “yaşasaydı bu yaşadıklarıma göre, kendini
şanslı sayardı!..
Cefa olan la
yarışsa; “Bendeki de ne ki” diyebileceğini sen de düşünürmüsün?...
Yada;
İşine geldiği gibi,”
Ya çarp can ağzının ortasına iki tane” dediğin oldu mu?..
Ya da; “Zavallım,
gülüm”
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
28.08.2014
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
28.08.2014
Yorumlar
Yorum Gönder