Evrenselliktir!..

Dün gece o kadar uyku tutmadı ki,

Bu gün gözlerimi açamadım.

Düşünceler ekseninde, bir ileri, iki geri gittim,

Mehter  marşı gibi.

Yalnız kalsan da doğru olduğuna inandığın yoldan dönmeyeceksin,

Dünya gibi,

O bile yörüngesinde döner,

Benim  tutumum da aynı, göğün arşı gibi…

Haftalık programında bir değişiklik var mı?

Diye, sorarsın sanırım.

Filmin senaryosu belli,

Replikleri  hazır,

Roller  se, tek tek dağıtılmış.

Rutin bir hayatın pençesinde,

Rolümüzü  oynarken bizler, zamanda,

Oynanan hayat oyununa;

Her biri birbirinden farklı, günler katılmış…

Senli günleri hevesle beklemiştim;

Ne  var ki umduğumu bulamadım.

Mutlaka gelirim, demiştin.

Oysa  telefon bile etmedin.

Yıkılmış  adamım.

Tüm yaşamı, seninle olan birine reva görüleni,

Hiç  yüreğim götürmüyor.

Kıvamına gelmesini beklerken aşkın,

 “Ne diyon be ” ile, sarsılmış adamım…

 

Bana ait sözlerden kimse incinmemiştir bu güne dek,

Bilirsin,

Kırılgan  yanımı  hep içimde tutarım.

İncitilmelerime rağmen!

Bana söylediklerinin hiç biri yalan değilse,

Bu  ayrılığın sebebi ne?

Ne den?

Yalnızlığa itildim,

Tüm çabalarıma rağmen!..

Güven öylesine değerli bir inançtır ki,

İnsanın tüm davranışlarına,

Güzellik katar.

Sana özlemim kadar, güvene de çok özlemim var.

Kimse "İyi" ya da "Kötü" değildir, 
Kafasının içinden geçenleri uygulamaya koyduğu anda, 
Karakteri öne çıkar.

O  an da, güven ya da güvensizlik olgu pırıltısı doğar..

Oysa;

İnsanları mutlu edecek tek araç;

Onları  birbirine yaklaştıracak,

Onların  birbirlerini sevmesini sağlayacak olan,

“Evrenselliktir”

Veysel Kimene

Sevda Şairi

(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

29.08.2014