Susma gönlüm sen söyle!…

Acılarla yandığımı,
Böyle aşk’sız kaldığımı
Bin yanıp, bin söndüğümü,
Susma gönlüm sen söyle…



Sevmediğimi sanar oldu,
Aşk güllerim solar oldu,
Ağır ağır yanar oldu,
Susma gönlüm sen söyle…



Kurudu dalım aşmaz çiçek,
Rüyalarım olmaz gerçek,
Bu el yalan gel biz göçek,
Susma gönlüm sen söyle...



Kendisine doyamadım,
Ben gülüme kıyamadım,
Kaçtı benden kalamadım,
Susma gönlüm sen söyle...



Vefasızlar aşkı neyler,
Dilim durmaz şarkı söyler,
Dinleyen ağalar-beyler,
Susma gönlüm sen söyle...



O bakıştı yaktı seni,
Hayırsızın teki beni,
Kim kurtarır aşk’tan seni
Susma gönlüm sen söyle...



Gönül ferman dinlemedi,
Daha çok beklersin dedi,
Zaman onsuzluğu denedi,
Susma gönlüm sen söyle...



Aşk’ımı aşk’lar kıskandı,
Sen değilsin bu sandı,
Ne yapayım kalp yandı,
Susma gönlüm sen söyle...



Yazan Aşık: Veysel Kimene
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...