Koparamaz yerinden!…

Birlikte inanılmaz derecede,
Kötü bir sürü şiirler yazdık,
Karaladık sayfalar dolusu,
Kimini yırtıp attın,
Kimi elinde…
Seni yazdım seni okudum sayfalarca.
Ve bir tek kadını sevdim,
Onu kaybetmek istemiyorum.
O üzülmesin, kıyamam,
Ya da umutsuzluğa düşmesin.
Her nerede olursak olalım,
Ve şartlar ne gösterirse, göstersin,
Yanımdasın, canımdasın daima,
Derinler de.
Ulaşılamayacak yerde.
Ta içerde, bilki olman gereken yer de.
Benden başka kimse göremez hissedemez seni,
Ve çıkaramaz içimden, sökemez hiçbir el,
Kazma kürekte sallasa,
Koparamaz yerinden…



Veysel Kimene
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.




Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...