Sinir uçlarına, dokunması!..
Aşkının içinde
kaybolan benliğimi arıyorum,
Zihnim kırışık bir
gömlek gibi, ütüye hazır,
Güzelliğin ihtişamı
kederimde yükselirken,
Gönlümden düşen
parçaları, Belediye kazır...
Git git en büyük
ıssızlık, yalnızlık ovasında,
Aşklar bir
kovalamaca, kim kime yetişecek,
Son hızla
giderken, tutun san yol kıyısında,
Düşülen karanlığa,
mum ışığını vermeyecek...
Olmanı umuyorum ben,
boş zamanlarımda,
Sensizliğimi kalbimden,
söküp te atamadım,
Yalnızlığımı yarsın,
müziğin var kulaklarımda,
Anılarım delik
deşik, geçmişimi bulamadım...
Gamze yüzüne
görkemli güzelliği giydirmiş,
Duruşu, ruhu denize akıtan, nehir, cismidir,
Şimdi söylenenler,
yarınki de aynı yürekten,
Bu bendeki aşkı
değil, gamzen, şiirin ismidir...
Gözlerin de benim
için aşkın son maddesidir,
Kelebekler gibi
uçarken, göklerde kalır gözün,
Bir çiçeğe bakar
gibi, bakıyordum gözlerine,
Ağrılarıma sebep tiler, beni terk eden gözün...
Gölgesi güneşi
kapatır, vücudunun güzelliği,
Dudaklarının nemliliği,
nabzımı hızlandırıyor,
Bende ki bu
kuraklık, belli, bitmeyecek gibi,
Tarif etmeye
seni, kelimeler, yetersiz kalıyor...
Kalbini teselli
et, için de, ben den ateş var,
Kalbindekini saklama,
yalnızlık çekiyorsun,
Gittiğin yolunda,
temizlenecek kaderin var,
Saklamaya heveslisin,
yandığını biliyorsun...
Her zaman
görme semde, orada - buradasın,
Kalbin içindeki
bilinmez, gerekli okunması,
Aşk her zaman
aldatır bizi, katlanmak gerek,
Asıl zor olan,
gidip, sinir uçlarına, dokunması!..
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
20/04/2019
Yorumlar
Yorum Gönder