Rahmetlik; 8. Cumhur Başkanımız Turgut Özal..

Yıl 1991; M.K.E.Kurumu; Kamu Kurum ve Kuruluşlardan hurda malzeme toplamak için yeni bir ihale yapıyor ;ancak eleman yetersizliği söz konusu, zira doğu ve Güney doğu İllerine kim se gitmek istemiyor!..

Benim Muhasebede yaklaşık 16 yıl görev yaptığım sırada bir teklif geldi ekibe çıkmam için Maaş artı maaş ayarında harcırah ve yol masrafı(Hemen avans olarak veriyorlar); ayrıca "ekip şefi olursun ve şefliği kaparsın dediler" bana cazip geldi ve kabul ettim..

İlk Görevim Ankara içi oldu, sabah 08.00 de Etlik kasalardan yüklenici firma her türlü ihtiyacı karşılıyor Yol-yemek –otel-v.s. gibi rahat iş, ihaleyi alan yüklenici firma kendi işçilerini çalıştırıp hurda malzemeyi kamyonlara yüklüyor ve araç sahibi branda çekip, tarafımızca kantara gidilerek gerekli tutanak sonrası mühürlenip, Kırıkkale Hurda İşletmesine gönderiliyor..
Yaptığımız iş sadece sayım-tartı-mühür ve tutanak başımızda bir ekip şefi ve ben!..

Daha sonra; İstanbul-İzmir-Adapazarı-Çorum-Dodurga -Konya-Mersin-Malatya-Diyarbakır-Erzincan-Sivas-Erzurum-Elazığ- böyle il il dolaşıyor Resmi kurumların hurdalarını teslim alıp Kırıkkale'ye gönderiyorduk, yaklaşık her ilde ortalama 2,5 ay kalıyor tedarikleri postalıyorduk eğlenceliydi Erzincan ilinden Sivas Divriği kadar tren yolunda ray toplayıp gönderdik..Tren Asker ve Silahlı sivil polisler korumasında yol alırdı..

Velhasıl kimi evli kimi korkudan doğu illerini benimsemez di, şahsım o dönem bekar olduğu için daha doğrusu ikinci evliliğimi yapmamış olmamdan rahattım..Geride bırakacak bir şeyim olmaması cesaret arttırıyordu...
Yine Elazığ iline döneceğim; yıl olmuş 1993 o gün sabah erken işlerimiz bitti, öğle yemeğini yedik ve otele attık kafayı..Ben salonunda Tv izliyordum saat 14.oo civarıydı ki Rahmetlik Turgut Özal’ın ölüm haberi yayınlandı!.
Bir anda sokaklar karıştı; ama Silahlı, siyah kıyafetli, siyah örgü kar maskeli dörderli sıralı, özel güvenlik nara atarak sokakta yürüyüş yaptılar, güvenlik temini için, camlara koşuştuk iri yapılı yiğitler, gür seslerle haykırıyordu(Marş)ve her yer adeta titriyordu, yüzlercesi tahmin bile edemezsiniz, o anda nasıl sokağa çıkıverdiler..

Elazığ sokakları doldu -taştı gün boyu cadde de yürüyüş yaptılar.
Tüylerin diken diken olmaması mümkün değil, gurur duydum...
Birde beni görün gözlerim doldu taştı; Türkiye bu kaybı hak etmemişti, çok üzüldüm, hep şok olduk!..

Aziz milletimizin gönlünde müstesna yer edinen Sayın 8.Cumhur Başkanımız Turgut Özal’ın bu gün vefatının 26’cı yılında saygıyla anıyorum..
Çok değerli, büyük babacan insandı!.

Her zaman değerli hizmetleriyle gönüllere taht kurmuştu, ruhu şad mekanı cennet olsun, nurlar içinde uyusun...

Bu gün bu anı içimde kabardı ve paylaşmak istedim.

Selam ve saygılarımla,


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
18/04/2019