Günahın özüyse sevmek!..
Gamzesini zembilime
astığım,
Ateşler içindeyim
harlanırım,
Sensiz olan
yaşama küstüğüm,
Ay karanlık
geceme darlanırım...
Kendimi hiç gibi
hissettirenim,
Hayat komik
arılar bal yapıyor,
Ceylan gözleri
olan kara trenim,
Göz kapaklar gece ben siz kapıyor...
Gamzelerinle
aydınlanan yastığın,
Yürek sallar, gölgesi
düşer hasıra,
Gökteki yıldızları
söndürüyor dun,
Göğe baktım parlak
gördüm bu sıra...
Dil üstü dans
eden meyve tadında,
Derdim gece
ışıkları açık mı bıraktın,
Kızaran gök
yüzünü şafakta izlerken,
Sabaha nisbetmi
yaptın nere bıraktın...
Onun dizginlenmez
bir enerjisi var,
Akıllara
girmekten asla vazgeçmez,
Hisleri olmaması
gerek, görenlerin,
Gördüğüm doğal
güçler tez geçmez...
Onu gören dünyayı
üç defa dolaşabilir,
Işığı çok, yüzün,
gözün onu görmüyor,
Kendini özetle tir,
daima bin bir şekilde,
Yalnızlığımda ona
sığındığım görmüyor...
Gamzeler yeniden
güne parlayacak,
Kader yine bir şekilde
yolunu bulur,
Kamer kanatlı,
her yanı tatlı, gamzen,
Karanlığım da çıkar,
hükmünü bulur...
Nasıl bir şey
olduğunu çözdüm ben,
Hayatı yaşarken o
anda aşka değmek,
Aşk menzilin deyim yerine insaf girsin,
Zindan yürek, günahın özüyse sevmek!..
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
27/04/2019
Yorumlar
Yorum Gönder