Esen rüzgar değmedi!..
Kaybettiğin fırsatı
bilmen, canın acıtmıyor mu?
İnsanın kalbin deki
duvar, gerçekten de zor şey,
Bilseydin bu
açmazda olmazdık, olmazdık ikimiz,
Zihnim hapishanende
olması, hür değil zor şey!..
Kar yağmaya
devam eder, hemen çöken kireç gibi,
Karlar düşen
sahillerde martılar ağlar, gün ayazına,
Kaçışın, içime
içime akıyor, hep günlerimde saklılar,
Hüznüm bile kar
atında, dön de bak senin beyazına!..
Yıldızları bir de
Ay’ı yakalamıştım, gözlerinde saklılar,
Şimdi ele
parlayan güneş, kalan şimşek, gök gürültüsü,
Ruhum çok kötü
acıyor, aşkın sessizliği damarlarımda,
Sineye çektiğim,
aşkının, damarlarımı büzen üzüntüsü!...
Geceler gün
olsun, aşkın sebebi ihtiyacı bu değil
mi?
Oysa aşk ve
şefkat uzak yollarda, düşüncelerimiz boş,
Beklentiler ölürken,
hala arzu arıyoruz, cezasıdır bu,
Şafakta karanlık,
ayrılık var arasında, aşk, anlamı boş!..
Biliyorum ki,
mutluluğa geçirilmemiş her aşk,
Daima, doğru ile yanlış arasında bir yerde
durur,
Biliyorum ki,
katı yüreklerle çetin yollar aşılmaz,
Başımızı dik tutarız,
sonuçları önümüzde durur!...
Vurulmuş gibiyim,
aklım almıyor, hatıran mı ayrılık,
Yanlış yöne
çevrili uyurken, hiş üzül men olmadı mı?
Çekirdek çitleyerek
uzaktan izlediğin bir şey değil,
Bir köşeye yatırma
aşkı, üzülüp gözün dolmadı mı?...
Bu derin bir ağ,
hissedemezsin, seni özlüyorum,
Güneşin denize
doğru batışını izle, suya değmedi,
Kalbimse, kraterden
farksız, adeta bir volkan yeri,
Bilmiyorsun kaç
senedir, esen rüzgar değmedi!..
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
09/04/2019
Yorumlar
Yorum Gönder