Kılıç yarası!..
Bırakıp gidersen
beni, bu can nasıl dayansın,
Bırakıp gidersen
beni, mehtap nasıl uyansın,
Bırakıp gidersen
beni, sevişme nasıl yansın,
Sevgi dolu
yüreğim, bir başına nasıl kalsın....
Gözlerin sıçrar
gider, benden çok uzaklara,
Ak kalçalar koşmasın,
istemem kucaklara,
Ateşin gevşetmez,
salar çok daha sıcaklara,
Mevla yazmasın
ayrılık, istemem ocaklara...
Kan ağlarım Kar’ım la,
al düşecek beyazına,
Çığ dökülür
yüreğime, gün vurmaz ayazına,
Ne nilüfer açar, ne gonca, şu bahtın yazına,
Felekte kulak vermiyor, şu gönlün niyazına...
Sen gidiyorsun ya,
bağırda açan yaram olur,
Aylarımın parlaklığı
olmaz, hep duman olur,
Koyarken başımı
yastığa, uykum haram olur,
Günahını bana
yükleme, ettiğini duyan olur...
Solum mahsun
kalacak, kader denen çağım da,
Duvarlar değil,
gölgelerin boğacak otağım da,
Parıltısına parıltı
katanım, olmaz bucağım da,
Hangi kedi mırıldanacak, yumuşak kucağın da...
Gülmeye alışık
olmayan yüzüm, ah eline düştü,
İçim de kabaracak
özlem, saçının teline düştü,
Nemlenecek gözler şimdi, hasret seline düştü,
Benim gönlüm
öksüzdür, ayrılık emeline düştü...
Buna son
ver, hesapsızlığın, belli baştan karası,
Uzağa gitmeyeceğini
söyle, sesinin var hatırası,
Şöyle bir
uzaklaşacağım de, çok sürmesin arası,
Unutma! Açacağın bu yara, keskin kılıç yarası...
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
05/05/2019
Yorumlar
Yorum Gönder