Kılıç yarası!..






Bırakıp gidersen beni, bu can nasıl dayansın,
Bırakıp gidersen beni, mehtap nasıl uyansın,
Bırakıp gidersen beni, sevişme  nasıl yansın,
Sevgi dolu yüreğim, bir başına nasıl kalsın....


Gözlerin sıçrar gider, benden çok uzaklara,
Ak kalçalar koşmasın, istemem  kucaklara,
Ateşin gevşetmez, salar çok daha sıcaklara,
Mevla yazmasın ayrılık, istemem ocaklara...


Kan ağlarım Kar’ım la, al düşecek beyazına,
Çığ dökülür yüreğime, gün  vurmaz ayazına,
Ne nilüfer açar,  ne gonca,  şu  bahtın yazına,
Felekte kulak vermiyor, şu gönlün niyazına...


Sen gidiyorsun ya, bağırda açan yaram olur,
Aylarımın parlaklığı olmaz, hep duman olur,
Koyarken başımı yastığa, uykum haram olur,
Günahını bana yükleme, ettiğini duyan olur...


Solum mahsun kalacak, kader denen çağım da,
Duvarlar değil, gölgelerin boğacak  otağım da,
Parıltısına parıltı katanım, olmaz bucağım da,
Hangi kedi mırıldanacak, yumuşak kucağın da...


Gülmeye alışık olmayan yüzüm, ah eline düştü,
İçim de kabaracak özlem, saçının teline düştü,
Nemlenecek gözler şimdi,  hasret seline düştü,
Benim gönlüm öksüzdür, ayrılık emeline düştü...


Buna  son ver, hesapsızlığın,  belli baştan karası,
Uzağa  gitmeyeceğini söyle, sesinin var hatırası,
Şöyle bir uzaklaşacağım de, çok sürmesin arası,
Unutma! Açacağın bu yara, keskin kılıç yarası...




Veysel Kimene
 Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

05/05/2019

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...