Canım Annem!..



Gözlerimin  içinde acım büyüdükçe büyür,
Gök yüzüne ağıdım var,  dayanamıyorum,
Artık sonbahar düştü, sol yanım derbeder,
Bu damı gelirmiş başa, inan anamıyorum...

Annelik özeldir, insan annesiyle güzeldir,
Her kuşun iki kanadı var, kanat sızım ben,
Zaman hızlı akarken, siyah gül bırakıyor,
Çocuk kalbimde kuş, çocukluğumda ben...

Ömrüm dostsuz, mutsuz akışında ararım,
Acı -tatlı her an  kalsaydın yanı başımızda,
İsterdim günü  seninle doyasıya yaşamak,
Ne yazık hayalin kalbimde, gözyaşımızda...

Çepe çevre sarılı göğüs kafesim, dert  var,
Üzerinde nice otlar bitti, birbiriyle karıştı,
Bir türlü kurtulmaz, şu çırpınan yüreğim,
Anneler gününde yokluğuna sanma alıştı...

Düşüncede kaldırırdın, üzülünce güldürür,
Yeter bu ayrılık, imkanın olsa gelsen biraz,
Hayat dediğin bu kadar az mıydı aldı seni,
Gel gör ki annem, artık, toprak bırakmaz...

Çiğdemler çiçek açarmış, bahar görünce,
Hicranlı gecelerin sona ermez ki annem,
Gönlümün ovaları kurak kalır ömrümce,
Bal tadın aranır bulanmaz, canım annem...


Veysel Kimene
 Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

 12/05/2019

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...