Güneşi öpmek!..
İnsan üzerinde, aşkının tasvirinin estetik önemi,
Yürek büyüklüğü ölçüsünde güçlü, aşk kırıntısı,
Çözülmüş, başıboş, halatı kopan sandal değil,
Ocak başına uzanan kedinin, çoğalan mırıltısı…
Neşenin azıcık
fazlası, hangi zindanında gizli,
Sonbahar
yaprakları gibi, döküyor ömrümü,
Her seferinde
sabun gibi elerimden kayıverir,
Umudumu savurur
deste deste, ve de gönlümü…
Çekici yüzünün
ışığını akıtır, yanağının sırtına,
Yüreğimin
ötelerini tutar, o gamzelerinin elleri,
Yüzünü yıldızlar
da seyrettim, bir çok defadır,
Gördüm semada
gamzeleri, evet, yıldız gülleri…
Gamzeleri girer rüyalarıma, tıpkı yanağının ki,
Uykumda yüreğim,
serçe, aşkın dalına tutunan,
Beynimi
dolduran yüzü, türlü türlü kır çiçeğim,
Olaydı keşke rüyam gibi, ansızın yerine konan…
Bir yüzüm yalnızlığa, diğer yüzüm ateşe dönük,
Yazı tura
atsanız da, yanık kokulu bozuk para,
Kuşatan
acısı, beyinden bıkmış, iliğime sızıyor,
Oldum, kenarı
kıvrık kitap, acı dolan kumbara…
Güç olan, zor olan, alıcıyı bir harekete
geçirme,
Kurumuş yüreğe, sönen gözlere sürme çekmek,
İçimin her
köşesi, alev alev tutuşmuş, göremedi,
Doyulmaz gökyüzü
mavisine, kızıl rengi ekmek…
Yüreğimde, her odada, güneş gibi doludur hep,
Hazzını yaşattı aşkı, takıldım çokhoş ışıklı izine,
Yarin hayali karşımda durur, bir bulanık seldir,
Alıştım zamanla, karşı duran eğrisi ne, düzü ne…
Elinde
ufaladığı, çatırtılara karışan, yürek benim,
Bağlı oldum ipe, daha sıkı sarılı, yok aşkı tepmek,
Beni dolduran,
aşk tenli kokulu, gamzeleri var ya,
Sap sarı
papatya değil, o yakıcı, o Güneşi öpmek…
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
15.04..2015
(Şiirlerim hiçbir kişiye hitap edilmeden, şiir atol yemde üretilmektedir..)
Yorumlar
Yorum Gönder