Çığlık çığlığa!..
Çığlık
çığlığa!..
Yazılsa, sayfa sayfa
roman olur,
İlgi çekicidir, ne diyebilirim ki,
Çocuk oyuncağıyım her halde,
Kaldırıp atar, ne
diyebilirim ki…
Yıkılmış bütün aşkın
sütunları,
Gönül günübirlik
keder bürür,
Bana doğru kucak
açılmadı ki,
Avıyım sanki, metrelerce
sürür…
Göz sade gördükleriyle
kalacak,
Hiçmi hiç, ruha ruhu dokunmadı,
Tüm davranış ve sözde yargılar,
Sanırsın kendini,
yedi köye kadı…
İlkbahardan neden söz
edemem,
İç deki doğam,
mevsim siz midir,
Ömür ilkbaharını
göremeyecek,
Bahar bana karşı, isteksiz midir…
Daldan dala
atlar, her defasında,
Mini mini sözcük sanır, bir heves,
Ciddiyetten uzak
buluyordur beni,
Oysa gün içinde
aldığım, tüm nefes…
Bizim adımıza,
tüm düşünceleri,
Tiril tiril, zararı
dokunur sağlığa,
Ev de pineklemekle
geçirir günü,
Özü yönünden de,
çığlık çığlığa…
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya
temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı
Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
17.04..2015
Yorumlar
Yorum Gönder