Edi ve büdü!..
Bazı duygularımız
vardır,
Kolay, kolay, anlatılmaz,
Ete-kemiğe
bürünür içte,
Bil ki hurdacıya
satılmaz…
Duygu, coşkusuz kalınmaz,
Çiğnenmemiş
yollar değil,
Atıp onu
kurtulalım desek,
Bir atımlık
barutumuz değil…
Güneş batık,
ağaç gölgesiz,
Sönük sokak lambası
gibi,
Kalp yükseğe
çıkmış kedi,
Kurtarılmayı
bekler, gibi…
Hüzünlü
bakar beyincağız,
Zihninde facia
atmosferleri,
Toz bulutu dolu,
aşkın çölü,
Kırılan parça
tüm kederleri…
Şiddetli aşkı kalbimi söktü,
Bomboş geçer onsuz günler,
Üşümekle iki büklüm olunur,
Bir karış kar, keskin ayaz da,
Kayıp cevherim nasıl bulunur…
Şiddetli aşkı kalbimi söktü,
Nasıl parçaları
birleştirmeli,
Bian kar yağar,
bian yağmur,
Bu aşka yaz mı kış mı demeli…
Pençesi
sırtımdan sıyrılmadı,
Paketi sıkı
bağlı, kasvetli ki…
Mucizelerinin
izlerini ararım,
Pencere önünü,
beklemem ki,
Bulanık ortamda,
yitirmedim,
Acımasız kalbimi
de, götürdü,
Kök saçakları, iç
karartır ama,
Diyor: "Olamayız, Edi ve büdü”
Veysel Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
16.04..2015
(Şiirlerim
hiçbir kişiye hitap edilmeden, şiir atol yemde üretilmektedir..)
Yorumlar
Yorum Gönder