Tutamam ki elim erir!…






Gönlümü keder basar,
Sen olmayan dünyam da,
Dün gece seni gördüm,
Kavuştuğum  rüyam da…

Sevdiğim beni unutmuş,
Hatırlamaz  niye mi?
Ben yanarken ardından,
Sen unuttun öyle mi?..

Cumartesi akşamları,
Seni izlerim dizi de,
Geriye  konuşmam kalır,
Sarılamadığım bir de…

Dertli sazım çalsın,
Avutsun yaslı halimi,
Koca tepsi çiğ köfte,
Yere serdim kilimi…

Birkaç marul arası,
Dürümleyip te yesek,
Bunlar bana bahane,
Seni bir kez görsek…

Diziler yetmez bana,
Gel boynuma sarılsana,
Ya da kahrını döküp,
Azıcık kızıp darılsana…

Cazibe kaydum diye,
Sakın kızma adını,
Kime göre ne bilmem,
Sensin  kalbimin kadını…

İster inan, ister inanma,
Seni sevmedim hiç sanma,
Ayrı yerlerde olsak ta,
Sabah bensiz uyanma…

Nerde bir esmer görsem,
Cazibem gelir derim,
Ayrılık yaksa bile,
Kabullendim kaderim…
   
Unuttuğum zamanlar,
Olmadı sen yaşarsın,
Kalbim sensiz boş değil,
Dolup dolup taşarsın…

Yaşadığını duyuyorum,
Dostlarım haber verir,
Varlığın yetiyor bak,
Tutamam ki elim erir…





Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.




Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...