Sürünüyorum!...



Yokluğunun peşinde deli divane hep,
Sonbahar gazeliyim sürünüyorum,
Kahrım  kabarmış sanki bir tusunami,
Girdap olmuşum yoluna sürünüyorum…

Yine  bana merhaba de yada ne haber,
O an kötüysem bile iyi olurum birden,
Neden bana yalan söylüyor o gözlerin,
Bir tek onun yolunda sürünüyorum…

Ateş  topuyum görüyormusun kader taşı,
Uğrunda eskitmem mi gerekiyor onca yaşı,
İçdeki ışığı çak farklı olduğunu göster bana,
Yoksa böyle derbeder sürünüyorum…

Oysa kelimelere fazla ihtiyaç yok bilir sen,
Bir tebessüm yada eski gülüşlerini ver,
Başıma gelen en kötü şey  unutmak olur,
Sensizlik aratıyor seni sürünüyorum…

Geçmişle ilgili her şey mükemmeldiler,
Teselli oldu acımasız ve çok ibret verici,
Bloke olmuş  hafızam borçlandım aşkına,
Kaldır hacizi gönlümden sürünüyorum…

Kır çiçeğim, manolyam emsalsiz gülüm,
Nahoş oldum renkli bir kişiliğim varken,
Bu Karacaoğlan'ın Elif''ten gördüğü zülüm,
Bitirici hareket yap sürünüyorum…

Çocukken sevilirdim, ergenlikte nefretliyim,
Gördüğüm ceza şimdi ayrılığa mahkumum,
Değişmez kaderime bari beyaz güvercin ol,
Böyle kara bahtım la sürünüyorum…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.


05.10.2012

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...