Dermanım sensin!...


Elime  tutuşturdular  geyik derisi,
Aşkını  okudum fermanım sensin,
Boynum kıldan ince senin yoluna,
Vurulsa acımam dermanım sensin…

Birkaç nefes çeksem sensiz içime,
Zehir olur kanıma dizlerim tutmaz,
Sallanır dururum demlenmiş başım,
Ayakta duramam dermanım sensin…

Çöllerini gezsem  yalın ayaklarımla,
Pişirse sıcağı dağlayan kum nedir ki,
Benim  yüreğim  pişmiş kavrulmuş,
Küle dönsem de  dermanım sensin…

Adımı Ferhat koy, istersen Mecnun,
Sen Leyla değilsen neye yarar söyle,
Kaderim iki dudağının arasında kaldı,
Susmasana bebeğim dermanım sensin…

Uçan halı bulsam semalara  dalsam,
Bulutlar üstünde şimşek çakarcasına,
Damla damla düşü ver yüreğim kansın,
Sellensin yüreğim  dermanım sensin…

Bir baskı kurmuşsun bu hazin kadere,
Ağırlığın çok fazla taşıyamam gördün,
Beni öldüren sen değil hasretliğindir,
Ayrılığı bitirsene  dermanım sensin…

Çağlayan pınar ol kansın kuruyan yanım,
Yeşeren dallara bakıp ta imrenmeyeyim,
Susuzluk çektirme doyasım var özlemdir,
Islansın her yanım dermanım sensin…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.


10.10.2012

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...