Aşk ceylan olmuş!...


Aşk ceylan olmuş, bende peşinde avcı,
Öyle hızlı geçti önümden vuramadım ,
Tazı  misali görünü verdi tepelerden,
Ardı sıra koştum koştum tutamadım…

Kimin kapısına uğramış o zalim firari,
Sanki benim kapımda dikenli çalı ekili,
Turnalar da bize uğramaz yolun şaşırır,
Oysa yolum kenarında elli direk dikili…

Şımarmış bilirim haylaz bir çocuk gibi,
Oynuyor benimle bu köşe kapmacalar,
Uzaktan seyretmek düştü aksi kaderde,
Görüyorum da bir sürü tütüyor bacalar…

Ne yaptım bilmem ki aşk sevmez olmuş,
Yatağım sedeften yastığım sırma mı değil,
Ayaz oldu soğuk estirir üşümüş halim var,  
Titredim uğrunda etmedim abaya meyil…

Yaradan gökten mıknatısı mı  indiriverse,
İlahi kuvvetle  aşkı gönlüme çekivereyim,
Aşk denilen espri güldürü verse yüzümü,
Üst üste aşk  tespihleri  dizi dizi vereyim…



Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.


28.10.2012







Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...