Eskiciye mi satayım!...


Bir patik bile örenim yok,
Kaşkol sa zaten göremem,
Eşin dostun haberi  var ama,   
Vallahi dedi ben öremem…


Oturduğum yerden severim,
Yalnız gençler mi aşık olacak,
Rapunzel’in gamzesi  bir gün,
Arzulu öpücüğümle boğulacak…


Kaybederek çoğalırsın derler,
Üstüne eklemek değil amacım,
Marifet nedensiz ağlamaktaysa, 
Nemli  mendillerle doldu ağacım…


Aşkım çok kirlenmiş hale düştü,   
Çamaşır makinasına mı atayım,
Çoraplarla birlikte yıkayasım var,  
Yoksa onu, eskiciye mi satayım…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

23.01.2013

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...