Öptüm, aşkın gülüşünü!..
Can yakan ısırışı var aşkının, kararıyor bulutlar,
Acıya sebep, acımaz
gözlerin, huzurumu çalıyor,
Aşkını, olduğu
gibi, kabul etmek zorunluluğum,
İçin de sesin
olduğu anım, inan ki bende kalıyor...
Senin gününde hava bulutlu, sağanağın oldu mu?
Bıraktığın şu hasar
görmüş kalp gibi, kalp mi var?
Benle konuşmaya
can atarken gözler ve gamzeler,
Hayallerime çelikten
ördün, koca, yüksek duvar...
Aklına geleni söyleme, yürek yanar, dilin kanar,
Hakkımda
söylediklerinle, sen de öfke kırılmaz,
Biraz daha
yüklenirsen, senin kalbini de boğar,
Hoşnutsuzluğun aşkı keşfetse, onsuz kalınmaz...
Dileme, Dünyanın aşksız yerine kaçmayı deneme,
Kar yağdı düz
dağlara, kalp ağlıyor sebep sensin,
Birini vurunca
kötü hissedersin, yollarını ayırma,
Bil ki; Bütün yolların aşka çıktığı, tek neden sin...
Bakışlar kafama siner, aşkımın sesi dağlara iner,
Ne düşte, ne
gerçekte, hiç beklemem gülüşümü,
Aşk bu, akşam
güzelliği, her gece düşer üstüne,
Günün ilk
ışıkları gibi, öptüm, aşkın gülüşünü!...
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
20/02/2019
Yorumlar
Yorum Gönder