Dert sizliğin diyarına!..
Belki yaşamak
seni böyle sevmektir, aşk güzel,
Ne olur ümitsiz
günleri verme, daha çok erken,
Bir çakıl taşı
bile birine ihtiyaçken, yanımda ol,
Gözlerim ışığına
hasret, gün geceyi beklerken...
Ayrılığı ben
seçmedim, kaderin karanlık yüzü,
Vicdanın ne olduğunu öğrenmek için erkendi,
Hazırladığın hisler,
sisler arkasındaymış meğer,
Olabileceklerin hayalini
kurmuyorken, geldi...
Burada ne
arıyorum, hayatım nereye gidiyor,
Kafandaki fikir,
gerçeklerle dalga geçmektir,
Gözyaşıyla bir adım ileri götürür yaptıkların,
Yalnız olmamı,
her şeye alışmamı istemektir...
Şapşal hayatını
dışarı atabilir sen olursun iyi,
Pişman olacaksın,
özleyeceksin sen, kesindir,
Her şeyi
bildiğini sanıyorsun, bu şey aptalca,
Yıllar içinde bende birkaç şey öğrenmişimdir...
Pencerede dans
ederken görürüm yaprakları,
Yokluğunda esmeye
devam etti, her an rüzgar,
Gece boşluğunda bendeki
çığlığımın ıslığı gibi,
Zihnimin karanlık
ortamında yer alıyor, rüzgar...
Vasiyetim hazır,
hiçliğimi yüreğine bırakıyorum,
Güzellik acımasızlığının
göze batmayan inadına,
Gönlüm güneşe
çıkmadı, hasretinin ağır yüküyle,
Nasıl özlem duymam
ben, dert sizliğin diyarına...
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
06/02/2019
06/02/2019
Yorumlar
Yorum Gönder